Welkom bij BonteHond. Wij maken het minst volwassen jeugdtheater van Nederland.
(Of juist het meest?)
Het was een muzikale voorstelling. De muziek was super goed.Ik vond vooral de beats en de digitale muziek het coolst. Ik vond de voorstelling in zijn geheel, ondanks de drukte op het podium, een geweldige voorstelling. En de boodschap vond ik ook heel mooi, over dat je gewoon het best jezelf kunt zijn, ondanks dat je misschien denkt dat andere mensen iets heel anders van je willen. En daar ben ik het mee eens.
Podiumkids Jurylid Lucas over Dit vind jij leuk
mrt 2024
Tijdens de voorstelling dansten, zongen en acteerden drie acteurs, die wilden laten zien welke dingen mensen soms doen om meer volgers te krijgen op social media, om leuk gevonden te worden (ook als ze het zelf eigenlijk niet leuk vinden).
Podiumkids Jurylid Lucas over Dit vind jij leuk
mrt 2024
Het is een ultravrolijke productie bomvol wijsheden en levenslessen met een scherpzinnige ondertoon.
De regie door Judith Faas is lekker dynamisch. Iedereen rent, springt en zwiert.
De teksten zijn gevat, maatschappijkritisch en doorspekt met zelfverzonnen rijm- en spreekwoorden.
Dook van Dijck, Sabrina NaberMacnack en Liza Panjoel vullen elkaar perfect aan in zang en dans.

HET PAROOL - Gina Miroula over SingCity
juli 2023
Regisseur Judith Faas weet creatief te spelen met de suggestie van een dorpsmenigte door vanachter ieder struikgewas een tienkoppig ensemble te laten opduiken van amateurspelers en hobbyzangers in alle leeftijden.
Theaterkrant - Annette Embrechts over SingCity
juli 2023
Mooi zijn een escalerende discussie tussen lichaamsdelen en een choreografie met een groot doek dat iedereen gevangen lijkt te nemen. Er is ook veel muziek, zoals een prachtig lied, gezongen door Felix Schellekens, over het genot van de dagelijkse dingen (‘Ik heb dit gedaan, ik heb dat gedaan.’) en enkele punkachtige liedjes. "Alles is mogelijk, als je je angsten omarmt.
De Volkskrant - Vincent Kouters over Hier Zit Niemand op te Wachten
feb 2023
Collagevoorstelling speelt met omkering: er zit niemand op je te wachten! Heerlijk!
De Volkskrant - Vincent Kouters over Hier Zit Niemand op te Wachten
feb 2023
“De mooiste scène gaat over eerste keren. Eerst lijkt die over jou te gaan, dan over je ouders. En ineens snap je: zij waren vroeger net als jij en jij wordt onvermijdelijk zoals zij.”
Kidsweek – Maartje Dammers over 90'S VS 20'S
okt 2022
“Bij deze voorstelling lijkt het eerder of je op een schoolfeest terecht bent gekomen, dan in het theater. Uit de booth van dj Jollyfish klinken bekende hits van toen en nu. En er wordt volop gedanst. Eigenlijk zou je best mee willen doen, maar met je ouders erbij en al die vreemde ogen op je gericht… En bam, nog voor de voorstelling echt is begonnen, heeft-ie je eigenlijk al te pakken. Want dit is precies waar 90’s vs 20’s over gaat. Schaamte.”
Kidsweek – Maartje Dammers over 90'S VS 20'S
okt 2022
“Ouders die dansen op hits uit hun tijd. Gênant! Zo word jij later echt niet! Nou wel, zo laat de theatervoorstelling 90’s vs 20’s zien. En dat is niets om je voor te schamen.”
Kidsweek – Maartje Dammers over 90'S VS 20'S
okt 2022
“En het slot staat als een huis. Na een ontwapenende medley van Zwart en Onrust, waarin ze recente hits en klassiekers uit de jaren negentig laten samensmelten, volgt de mooiste tekst van de voorstelling.”
Theaterkrant - Marijn Lens over 90'S VS 20'S
okt 2022
“De voorstelling heeft een geheim wapen in de vorm van ‘vocal DJ’ Jollyfish: wanneer die diens fenomenale zangstem roert om versies van oude en recente hits te brengen luister je ademloos.”
Theaterkrant - Marijn Lens over 90'S VS 20'S
okt 2022
“In een oergeestige dialoog halverwege de voorstelling wordt precies getroffen hoe extreem lomp kinderen met hun ouderschaamte plegen om te gaan (‘Mam, als ik je het heel lief vraag, zou je dan iets voor me willen doen?’ ‘Wat dan?’ ‘Je Instagram-profiel verwijderen.’).”
Theaterkrant - Marijn Lens over 90'S VS 20'S
okt 2022
"De kinderen in de zaal zaten op het puntje van hun stoel"
Mieke van der Raay - Ilovetheater over Wiedeedhet
dec 2021
"ze spelen de rollen tot in het sublieme: net iets over de top, maar heel geraffineerd."
Mieke van der Raay - Ilovetheater over Wiedeedhet
dec 2020
"dolkomische, doldwaze scènes tussen de spelers, die in enkele seconden van karakter veranderen"
Mieke van der Raay - Ilovetheater over Wiedeedhet
dec 2020
"Het decor is tot in de kleinste details perfect aangepast aan het verhaal."
Mieke van der Raay - Ilovetheater over Wiedeedhet
dec 2020
“Een decor dat in perfecte harmonie met de belichting en de geluidseffecten in de razendsnel opeenvolgende scènes voortdurend de blik stuurt, zodat iedereen weer opschrikt als er uit het niets een nieuw lijk opduikt.”
Keuze van de Criticus - Theaterkrant over Wiedeedhet
okt 2020
"Niets is zeker in de virtuoze ode aan de whodunnit van BonteHond"
Keuze van de Criticus - Theaterkrant over Wiedeedhet
okt 2020
"een visueel en theatraal wondertje"
Keuze van de Criticus - Theaterkrant over Wiedeedhet
okt 2020
"Net als in een goede detective, waarbij geen detail geen betekenis heeft, klopt alles in de voorstelling. Timing is daarbij cruciaal en het is ronduit indrukwekkend hoe de vier acteurs een veelvoud van rollen heerlijk grotesk weten neer te zetten."
Keuze van de Criticus - Theaterkrant over Wiedeedhet
okt 2020
"Gelukkig tillen de fijne spelers het materiaal flink op door zich zonder blikken of blozen van hun slechtste kant te laten zien, waarbij vooral Geerlings de show steelt als narcistische manipulator zonder enige vorm van zelfreflectie."
NRC over FUNNY LIVES
juni 2020
"Zo staan de makers op satirische wijze ook stil bij de erbarmelijke omstandigheden waaronder veel theaterprojecten (zeker door jonge makers) moeten worden gemaakt, en verlenen ze de relationele verwikkelingen een scherpe ondertoon."
NRC over FUNNY LIVES
juni 2020
"De onderlinge spanningen die nogal wat creatieprocessen kenmerken, worden op vermakelijke wijze opgeblazen in Funny lives."
NRC over FUNNY LIVES
juni 2020
"Mooi is dat zowel het dichtklappen van de een, als het opbloeien van de ander eenzelfde soort onzekerheid verhult: de behoefte aan bevestiging van de zich onaantastbaar wanende regisseur."
Theaterkrant over FUNNY LIVES
mei 2020
“Overweldigend totaaltheater met fenomenale juffen (…) Aan fenomenale juffen (m/v) ook geen gebrek. Want wat zijn de dansende acteurs en zingende dansers stuk voor stuk ijzersterk."
Scènes over Juffenballet
jan 2020
“Schrijfster Moniek Merkx en regisseur René Geerlings maakten een sprankelende grote zaalvoorstelling vol heksen, humor, sprookjesbeelden en woordgrappen over de prestatiedruk in het onderwijs."
Trouw over Juffenballet
jan 2020
“Het zit vol met dans, vette decorwisselingen, humor en af en toe een spannend liedje. Je word er in mee gezogen en de glimlach op de gezichtjes van de twee bandito’s spraken boekdelen! Dit is een groot succes!”
Olivette (blogger) over Juffenballet
jan 2020
"(...) de eerste helft van de voorstelling is een adembenemende onderdompeling in deze vreemde wereld, waarin een klaslokaal plotseling in een bos verandert en dans, spel en zang een bezwerend geheel vormen. Naast de vormgeving van Sanne Danz en Judith de Zwart maakt vooral de muziek van Reinier van Harten (alias Reindier) indruk: zijn opzwepende songs geven de voorstelling vleugels."
NRC over Juffenballet
jan 2020
"Juffenballet is een prettig gestoorde puinhoop, en een ode aan de fantasie. (…) Er zit musical in, fantastisch gezongen koorpartijen, enge muziek, spectaculaire effecten en een enkel afgehakt ledemaat. Althans, zoiets meende ik me te kunnen herinneren, maar dat kan ook mijn fantasie zijn geweest die op hol sloeg. Want dat doet dit soort theater dus: een beroep op de fantasie. Een tamelijk onmisbaar ingrediënt voor het leven.”
Cultureel Persbureau over Juffenballet
jan 2020
"Juffenballet (...) is een heerlijk brutale, uitbundige parodie op het Nederlandse schoolsysteem, waarin de leerkrachten nu eens niet het goede voorbeeld geven, maar hardop roepen dat vervelende ouders vervelend kinderen hebben."
Keuze van de Criticus - Theaterkrant over Juffenballet
jan 2020
Nabermacnack staat vaak letterlijk aan de zijlijn, onmachtig om het clashen van haar ouders te voorkomen. In de momenten waarop zij op de voorgrond treedt en met veel gevoel de beleving van het kind vertolkt – de verwarrende realisatie dat je blijkbaar kunt stoppen met houden van – raakt de voorstelling het meest.
Het Parool over En de winnaar is...
nov 2019
Acteurs Dionisio Matias (gekleed in blauw) en Eva Zwart (gekleed in rood) klampen de binnenkomende toeschouwers aan, paaien hen om in hun deel te gaan zitten. Zelfs mensen die al zitten, worden meegetrokken naar de andere kant (en weer terug). Het is een grappig ­tafereel met een bittere ondertoon. Wie gaat zitten, kiest een kant.
Het Parool over En de winnaar is...
nov 2019
Vechtscheiding in de ring is doeltreffend.
Het Parool over En de winnaar is...
nov 2019
In En de winnaar is…, een voorstelling voor publiek vanaf tien jaar, draait het om een vechtscheiding. In het begin word je nog even aan het twijfelen gebracht door de bokshandschoenen, de boksring, het enthousiasme van de drie spelers. Maar al gauw blijkt: dit is niet leuk. Voor geen van drieën. En of er een winnaar is?
Theaterkrant over En de winnaar is...
okt 2019
Toneelschrijver Sanne Schuhmacher verwoordt het doeltreffend, humorvol en licht poëtisch. Regisseur Judith Faas maakt er een vlot en verrassend geheel van. Het jonge en ook het oudere publiek kijkt stil en geboeid toe.
Theaterkrant over En de winnaar is...
okt 2019
Met deze compacte en energieke voorstelling, bevestigt het Almeerse jeugdgezelschap BonteHond weer eens haar vermogen om een jong en divers publiek aan te spreken. Het begint al met de superfijne cast: Dionisio Matias als de vader, Eva Zwart als moeder en Sabrina Nabermacnack die perfect gecast is als de dochter die echt alleen maar wil dat dìt niet gaat gebeuren, dat ze bij elkaar blijven.
Theaterkrant over En de winnaar is...
okt 2019
"Vandaag met groep 7 en 8 naar jullie voorstelling geweest.
Het feit dat maar 1 kind naar het toilet moest, geeft al aan dat jullie het erg goed hebben gedaan.
Topklasse!!!

Ik ben, naast met scholen, al 30 jaar bij het theater betrokken. Veel gezien, veel gehoord , maar dit was erg goed. Een onderwerp met deze moeilijkheid is lastig in beeld te brengen. Ik vond dit meesterlijk.
Actie, interactie, het bij jezelf te raden gaan, overdenken van wat er wordt gezegd en drama in één."
Leerkracht groep 7 - Carolusschool over En de winnaar is...
okt 2019
“Eva Zwart als moeder die wil scheiden en Dionisio Matias als vader die zich daarbij neerlegt, zijn goed op elkaar ingespeeld. Zowel hun strijd als de treurige terugblikken op hun liefde en gezinsleven zijn geloofwaardig. De voorstelling maakt op een schrijnende manier duidelijk hoe weinig speelruimte er dan nog overblijft voor de kinderen.”
Anita Twaalfhoven - Trouw over En de winnaar is...
sept 2019
“De voorstelling begint als een komisch spektakel, maar gaandeweg ontwaart het publiek alleen maar verliezers. Het theatraal concept van regisseur Judith Faas en schrijfster Sanne Schuhmacher is sterk, en pijnlijk genoeg niet eens zo ver van de waarheid verwijderd.”
Anita Twaalfhoven - Trouw over En de winnaar is...
sept 2019
“De drie spelers, Dionisio Matias, Eva Zwart en Sabrina Nabermacnack, zijn qua spel duidelijk aan elkaar gewaagd. Ze weten je vanaf de eerste minuut mee te nemen in dit toch wel moeilijke onderwerp. Geen moment verslapt je aandacht. Er zit een vleugje humor in, maar het drukt je wel met je neus op de feiten. Echt goed dat Bonte Hond dit soort onderwerpen bespreekbaar maakt, want iedereen kent wel mensen die gaan of gescheiden zijn en die kinderen hebben. Hoe los je dit nu het beste op? Veel van deze mensen vergeten het welzijn van het kind.”
Mieke van der Raay - Ilovetheater over En de winnaar is...
sept 2019
En de boodschap, want die is niet over het hoofd te zien, mag er ook zijn: het hoeft niet zoals het hoort, een tikje of heel erg anders is ook goed, leuk, gezellig, grappig of mooi. Een belangrijke boodschap voor jonge mensen die zich soms genoodzaakt zien om het gedrag dat ze voorgeschoteld krijgen via anderen of sociale media klakkeloos te kopiëren.
Leeuwarder Courant over Vadertje & Moedertje
apr 2019
Wat een geweldige productie is dit, en wat een top-jeugdtheater kent Nederland toch.
Leeuwarder Courant over Vadertje & Moedertje
apr 2019
Hilarisch zijn Michiel Blankwaardt en Tessa Jonge Poerink als schreeuwende, tongzoenende oma’s. Maar ook Manon Nieuwe boer schittert als wachtend kind en als (ja echt) kotsend Kwaad. Zanger Reinier van Harten weet binnen luttele seconden een bedachtzame sfeer op te roepen. Wat een gepassioneerd vakmanschap krijgen we hier te zien.
Leeuwarder Courant over Vadertje & Moedertje
apr 2019
Een uur lang klopt alles. Vier acteurs, in de regie van René Geerlings, weten een wereld op te roepen waarin alles kan. Ze weten het jonge publiek in rap tempo van hevig ontroerd naar hikkend van de lach te brengen, van een staat vol van argwaan naar een van grote overgave. En dat allemaal door de kinderwereld te verbeelden; een wereld boordevol rollenspel waarin alles mogelijk is.
Leeuwarder Courant over Vadertje & Moedertje
apr 2019
We kijken naar een lieflijk dorpje met aangeharkt gras, kleurige speelhuisjes en hardplastic hondenhok. Van die kunststof exemplaren die je aantreft in speeltuinen en op gazon in gezinswijken. Braaf en burgerlijk. Maar dat blijft het niet lang tijdens de lekker opruiende jeugdtheatervoorstelling Vadertje & Moedertje van BonteHond.
De Volkskrant over Vadertje & Moedertje
apr 2019
De acteurs van BonteHond geven hilarisch vorm aan dit lekker opruiend omdenktheater.
De Volkskrant over Vadertje & Moedertje
apr 2019
Toneelschrijver Sanne Schuhmacher en regisseur René Geerlings brengen Vadertje & Moedertje als excentrieke mix van brutaal kinderspel, alternatieve poppenhoek en anarchistisch sprookje.
De Volkskrant over Vadertje & Moedertje
apr 2019
“Herkenbaarheid is de grote kracht van Vadertje & Moedertje. Ouders herkennen hoe onredelijk ze kunnen zijn als ze te veel met zichzelf bezig zijn. Kinderen herkennen de onzinnige redenen waarom ze moeten gehoorzamen. Door met zijn allen te spelen, ontstaat ruimte om los te breken van labels.”
Keuze van de Criticus - Theaterkrant over Vadertje & Moedertje
mrt 2019
“Alles klopt in deze voorstelling. Het decor, de spelers, het verhaal, de humor. Op de hellende groene speelvloer staan vier plastic speelhuisjes van verschillend formaat die dienst doen als alles van huis tot droomland (decorontwerp: Calle de Hoog). Jonge Poerink heeft als het kind de lach aan haar kont, haar lichaamstaal zit tegen schmieren aan maar is juist daarom overtuigend. Blankwaardt en Nieuweboer als de ouders smeden vloeiend alles aaneen, van fantasie tot realisme.”
Keuze van de Criticus - Theaterkrant over Vadertje & Moedertje
mrt 2019
“Regisseur en artistiek leider René Geerlings van BonteHond mag jeugdtheater graag gebruiken om vastgeroeste waarden en normen ter discussie stellen. Met Vadertje & Moedertje zet hij daarin een nieuwe, verfrissende stap.’’
Keuze van de Criticus - Theaterkrant over Vadertje & Moedertje
mrt 2019
‘’BonteHond zet in deze zeer geestige voorstelling vraagtekens bij burgerlijke vanzelfsprekendheden. Mensen worden maar ongelukkig van al die normen en verplichtingen. Het is veel fijner die overboord te zetten.”
Keuze van de Criticus - Theaterkrant over Vadertje & Moedertje
mrt 2019
“De makers van VADERTJE & MOEDERTJE gooien de kont tegen de kribbe en stellen alles wat ‘normaal’ is ter discussie: waarom is je moeder een vrouw en geen man? Je kunt ook een ‘moederman’ hebben, ‘als die maar van je houdt’. En een ‘vadervrouw’, als dat in jouw gezin toevallig zo uitkomt.’’
Keuze van de Criticus - Theaterkrant over Vadertje & Moedertje
mrt 2019
“PAK’M wordt virtuoos gespeeld door Milan Boele van Hensbroek, Dionisio Matias en Linda Zijl, meesters in slapstick.”
Hans Smit - Het Parool over PAK'M
feb 2019
“Ook in PAK’M wordt slim gebruik gemaakt van techniek, vooral de soundtrack van Wim Conradi is geweldig.”
Hans Smit - Het Parool over PAK'M
feb 2019
"Vooral het spatzuiver playbacken van de tv-uitzendingen doet je met open mond toekijken."
Hans Smit - Het Parool over PAK'M
feb 2019
"Regisseur René Geerlings weet hoe hij de kleintjes kan boeien (en niet alleen die)."
Hans Smit - Het Parool over PAK'M
feb 2019
“…net als in AaiPet, de vorige kleutervoorstelling voor de allerkleinsten van regisseur René Geerlings en Wim Conradi, is de timing van de spelers (Milan Boele van Hensbroek, Dionisio Matias en Linda Zijl) perfect en betrekken zij waar maar even kan de kinderen in hun doldwaze jacht op de microfoon.”
Henri Drost - Theaterkrant over PAK'M
feb 2019
“Het gevecht om die te bemachtigen, resulteert meteen in veel geren, elkaar voor de gek proberen te houden en tekenfilmachtige slapstick. Nog grappiger wordt het als de microfoon een eigen wil blijkt te hebben en overal opduikt en ‘Pak me dan, pak me dan, je kan me toch niet krijgen’ lijkt te zeggen.”
Henri Drost - Theaterkrant over PAK'M
feb 2019
“De besnorde Milan Boele van Hensbroek en Dionisio Matias en de gestylede Linda Zijl (met blonde bobpruik) storten zich met uitvergrote mimiek en gestiek in doldwaze slapstick. De soundtrack van Wim Conradi (van 'Boink!' tot hartkloppingen) is daarbij allesbepalend.”
Annette Embrechts - Volkskrant over PAK'M
jan 2019
“Om de hilariteit van die woordeloze achtervolgingen is het regisseur René Geerlings in Pak 'm (3+) te doen.”
Annette Embrechts - Volkskrant over PAK'M
jan 2019
"(...) uniek hoe het in elkaar zit en zeker uniek hoe ze de kinderen kunnen uitdagen om mee te doen."
Mieke van der Raay - Ilovetheater over PAK'M
jan 2019
"Het is gewoon magnifiek hoe de kinderen in de zaal op het spel reageren."
Mieke van der Raay - Ilovetheater over PAK'M
jan 2019
(..) BonteHond en Beumer&Drost hebben dat nu uitgewerkt tot een volwaardige, geestige en soms ontroerende voorstelling.
Theaterkrant over Legends
sept 2018
Lars is de Man van Steen in een kostuum dat indrukwekkend bonkt als hij loopt. Sonja draagt een soort leren Lara Croft-pakje. En Ron is met geitenmasker en blote bast King Sjasja van het House of Nature.
Theaterkrant over Legends
sept 2018
Vormgeving en geluid spelen een belangrijke rol in Legends. Het decor bestaat uit drie driehoeken, waarvan de spierwitte voorkanten de strakke werkplekken van de personages voorstellen. De achterkanten ervan zijn bekleed met bomen, varens, mos. Met de spreuk ‘Tijd in’ springen de drie in hun fantasierol; dan barst ook de Efteling-achtige avonturenfilmmuziek los. Bij het uitspreken van de formule ‘Out of Character’ gaat het gekleurde licht uit, stopt de muziek en worden de personages weer normaal.
Theaterkrant over Legends
sept 2018
De teksten zijn geestig (tekstbijdragen van Sofie Tseng) en de acteurs grappig. Sterk is de onderlaag van het verhaal: de fantasie-wereld verandert op den duur de houding van de personages in hun dagelijks leven.
Theaterkrant over Legends
sept 2018
Regisseur René Geerlings krijgt het voor elkaar zijn acteurs ieder twee personages door elkaar heen te laten spelen. De lompe Man van Steen (Maurits van den Berg) is een ander mens dan de helpdeskmedewerker die zich aan de telefoon moet laten uitkafferen. De onzichtbare verpleegster Sonja (Lisa Groothof) durft in haar leren pak overal op af te gaan. En Ron (Sacha Muller) voelt zich in zijn witte overall eenzaam en nutteloos, maar offert zich op in zijn rol als Koning.
Theaterkrant over Legends
sept 2018
LEGENDS laat je zien dat je jezelf steeds opnieuw kunt uitvinden, maar ook dat je niet hoeft te veranderen als je dat niet wilt. Dat geldt niet alleen in het spel, maar ook in het echte leven.
Kidsweek over Legends
sept 2018
De spannende muziek en geluidseffecten van zoevende zwaarden en een zompig moeras zorgen ervoor dat je helemaal wordt meegesleurd in hun spel en ook wilt meedoen!
Kidsweek over Legends
sept 2018
De op hol geslagen fantasie van het trio en hun dramatische manier van spelen zorgen voor een hoop hilarische scènes.
Kidsweek over Legends
sept 2018
LEGENDS is legendarisch leuk
Kidsweek over Legends
sept 2018
Met een beeldende en fysieke speelstijl, omlijst door spannende visuals en theatrale elektropop van Reindier, speelt BonteHond in op de huidige beeldcultuur. De groteske en strakke dansstijl wordt afgewisseld met een hemeltergend gekwetst zwijgen. Een schreeuw om aandacht en de angst om afgewezen te worden - of niet eens te worden gezien.
De Dagkrant Theaterfestival Boulevard over IK
aug 2018
Ook het ironische IK van BonteHond neemt foute handel op de korrel. Op het ritme van de theatrale elektropop van REINDIER wordt daarin volop in identiteiten gehandeld. Onder het mom van gezinstherapie belanden twee ouders, hun ontspoorde dochter en nog een paar personages in een uithoek.
De Volkskrant over IK
juli 2018
Vooral de jongste generatie (lekker herkenbaar en grappig gespeeld door Ayla Satijn) weet zich geen raad, nu het vloggen online stokt en het leven daardoor in hun ogen verdampt: ‘Als m’n volgers niet weten hoe het met me gaat, weet ik het zelf ook niet.’ De volwassenen blijken eveneens verslaafd aan aandacht en behept met nogal wat stoornissen.
De Volkskrant over IK
juli 2018
Het is serieuze stuff, en toch slaagt Geerlings er slim in om zijn tone of voice perfect af te stemmen op een puberend publiek: de liedjes en dansjes zijn cool, de visuals flitsend, het spel net genoeg over the top om te plezieren zonder te irriteren.
Theaterkrant over IK
juni 2018
Zowel de gelaagde tekst van Eva Gouda als het uitgebalanceerde spel – ergens tussen heerlijk vet en onverwachts kwetsbaar – zorgen ervoor dat we gaandeweg de mensen leren kennen die schuilen achter de window-dressing.
Theaterkrant over IK
juni 2018
Over het exploderende narcisme van de mens in dit selfie-tijdperk is al veel inkt gevloeid, maar de regie van artistiek leider René Geerlings bij BonteHond maakt de omvang en de tragiek ervan heerlijk aanschouwelijk. IK fileert in een fris en geestig samenspel van tekst (Eva Gouda), visuals (Karl Klomp) en muziek (REINDIER) de huidige aandachtsverslaving en doet dat genadeloos, maar zonder met het vingertje te zwaaien.
Theaterkrant over IK
juni 2018
Ik vond het echt bijzonder dat het zo’n grote groep acteurs was en het zag er spectaculair uit toen ze het veld op kwamen rennen. Op een normaal toneel zou er niet de ruimte zijn geweest om zo’n grote groep op een toneel te laten spelen. Ze begonnen niet te voetballen tegen elkaar, maar het werd een soort dansbattle. Wel een erg goede dansbattle, want ze konden echt goed dansen. Ze trokken de hele tijd je aandacht, door het publiek te betrekken bij de voorstelling.
Ik vind dat dit een van de beste voorstellingen is die ik heb bekeken.

Ammie (11 jaar)
Kinderjury Zapp Theaterpijs over SCHOPPEN
mei 2018
Geen poespas. Niet meer prikkels dan strikt nodig, zodat de concentratie naar het spel zelf gaat. Een spel dat even rebels als oprecht is. (…) Ingenieus. Dit eerbetoon aan in 2015 overleden Rümke is in feite ook een hommage aan de kracht van essentie. Een diepe buiging.
Eindhovens Dagblad over DRIE
mei 2018
Ik vond het hilarisch! Ik was niet de enige die het leuk vond want ik zag de kinderen helemaal meegaan in het verhaal en zelfs de ouders deden mee. Kortom super!

Ammie (11 jaar)
Kinderjury Zapp Theaterpijs over FOEI
apr 2018
Ik vond het een superleuke voorstelling en ik vind het zeker een aanrader omdat het voor iedereen leuk is en het zit vol nieuwe ontdekkingen.
Ammie (11 jaar)
Kinderjury Zapp Theaterpijs over FOEI
apr 2018
SCHOPPEN maakt discriminatie binnen de sport bespreekbaar
Journalistiek Zwolle over SCHOPPEN
apr 2018
'Drie' is een liefdevolle uitgeklede en muzikale ode aan Matthijs Rümke, de in 2015 overleden oud artistiek leider van Theater Artemis. "Drie stoelen en een technicus. Meer heb je niet nodig."
Brabants Dagblad over DRIE
apr 2018
Voetbal is er voor iedereen, ongeacht culturele achtergrond, uiterlijk of seksuele voorkeur. En dat dat niet altijd vanzelf gaat. dat is logisch! Dat wil deze theatervoorstelling laten zien. Het wordt gespeeld òp het voetbalveld bij een van onze mooie amateurclubs. Ik raad het iedereen aan.
Michael van Praag – bondsvoorzitter KNVB over SCHOPPEN
apr 2018
En juist daarover willen de makers je laten nadenken: over wat er wordt geroepen en hoe anderen dat diep kan raken. Met dat als doel schiet SCHOPPEN keihard raak.
Kidsweek over SCHOPPEN
apr 2018
Er komt zelfs nauwelijks een bal aan te pas. Al voel je wel dezelfde spanning als de spelers in slow-motion al luchtvoetballend richting het doel bewegen.
Kidsweek over SCHOPPEN
apr 2018
De twee elftallen plus scheids die DOX en BonteHond bij elkaar hebben gebracht voor voetbalvoorstelling Schoppen rennen en duikelen tijdens Festival Tweetakt met zoveel aanstekelijk plezier over het veld dat je langs de lijn, met de geur van aarde en geplet gras in je neus, bijna niet stil kunt staan
theaterkrant over SCHOPPEN
apr 2018
Max van 12 jaar, zelf keeper bij de JO13-3, zegt alle scheldwoorden echt te herkennen van zijn eigen wedstrijden.
de Volkskrant over SCHOPPEN
apr 2018
De stevige beat van componist Gery Mendes bindt gedurende zeventig minuten al die eerlijke bekentenissen bij elkaar tot een soort voetbalmars.
de Volkskrant over SCHOPPEN
apr 2018
'Eén team, 'één ploeg, één elftal!', schallen elf schorre mannenstemmen in koor door onze koptelefoon. Ze hebben er woest veel zin in. Hun tegenstander niet minder. Er staat tenslotte wat op het spel: Zwaluwen Utrecht 1911 tegen FC Almere, en dat met veel publiek in een stralende avondzon, op de groene velden in Kanaleneiland.
de Volkskrant over SCHOPPEN
apr 2018
De makers onder regie van Judith Faas veroordelen de grofgebekte voetbaltaal niet. Ze laten in deze mozaïekvoorstelling wel zien, hoe makkelijk grappen over huidskleur, gewicht, geslacht en seks dooretteren in het hoofd van de spelers.
de Volkskrant over SCHOPPEN
apr 2018
Een lekkere sportieve ambiance – zo vaak zit je als theaterbezoeker niet op een voetbalveld. ‘Schoppen, strijden, scoren,’ zingen ze als lijflied. Ze duikelen over de middenstip, met breakdancemoves, vliegende salto’s, springende handstanden, maaiende benen uit de capoeiradans en nog een linkse en rechtse uit de vechtsport.
de Volkskrant over SCHOPPEN
apr 2018
Wat ik leuk vond is dat het publiek ook een beetje werd meegenomen, bijvoorbeeld dat als iemand op z’n telefoon zat dat er dan een alarm afging. En het was echt een kindervoorstelling, bij sommige voorstellingen heb ik dat ik er niet heel veel aan vond, maar deze was echt heel leuk! Mijn complimenten voor de acteurs!

Simeon (11 jaar)
Kinderjury Zapp Theaterpijs over FOEI
apr 2018
Ik vond het een leuke en grappige voorstelling en mijn vader moest er ook om lachen.
Ik geef deze voorstelling 5 sterren.

Lene Mae Kee (10 jaar)
Kinderjury Zapp Theaterpijs over FOEI
apr 2018
Er was een groot raam waar je eerst niet doorheen kon kijken. Het decor leek op het eerste gezicht een beetje saai. Maar
dat leek maar zo. Dat heeft me verrast, de makers hebben er goed over nagedacht.

Niobe (10 jaar)
Kinderjury Zapp Theaterpijs over FOEI
apr 2018
Ik vond het een hele hele hele leuke en originele voorstelling. Van mij krijgt FOEI een dikke 5***** sterren. Echt een aanrader!

Niobe (10 jaar)
Kinderjury Zapp Theaterpijs over FOEI
apr 2018
Een avontuur op de paar vierkante meter. Prachtig en aanstekelijk voorstelbaar gemaakt voor jong publiek.
De Volkskrant over DRIE
mrt 2018
In FOEI onderwerpen ze zichzelf aan experimenten waarbij ze herkenbare verleidingen moeten zien te weerstaan, zoals het passen op andermans gebakje en het onderdrukken van het eigenbelang. Ondertussen ondermijnen ze de ander met vals spel, spiegelruiten, neparmen en slagroomgevechten. Tot grote hilariteit van het publiek. Dat leeft bij al deze jeugdvoorstellingen mee, alsof hun eigen jonge leventje ervan af hangt. Ze staan nog net niet op de banken. Dit is duidelijk hun opstand.
Annette Embrechts, De Volkskrant over FOEI
mrt 2018
Slapstick vereist vooral een knappe timing. Job Raaijmakers en Maurits van den Berg zijn daar in regie van René Geerlings enorm bedreven in.
Annette Embrechts, De Volkskrant over FOEI
mrt 2018
Niet alleen heel leerzaam voor kinderen, maar ook voor ouders, zodat zij ook in kunnen zien dat kinderen niet perfect hoeven te zijn in alles.
I Love Theater over FOEI
mrt 2018
Laden